dairesel helis.

bugün benim yılbaşım
bir takipsizlik kararıyım
yolun neresinde olduğumu
bilimyorum ama
bugün
bugün ben bir şey öğrendim
büyümüşüm
sessiz bir o kadar da sevdiğim yoldayım
dün küçük bir kızdım
bugün daha büyük ayaklarla yürüyorum
daha çok yürüyorum ve daha çok...
ağrılarım var artık bacaklarımda
ve omuzlarımda
elimde çiçekler yerine kalemler var
bütün acılarıma tanıklık eden
üstelik tükenmezler
çocukken öyle miydi
sildiğimde sade iz ve biraz da silgi çöpü
ve ellerim menekşe kokardı
mor mosmor ve en iştahlısından
sen bilirsin çünkü sen yetiştirirdin
sonra sen gittin
menekşeler gitti çocukluğum gitti
ve büyüdüm
sensiz 10. yılı anıyorum
ve sen yıl başımı rüyamda kutluyorsun
sabahı ise sorma yoktun...
ama ben öyle gerçek rüya içindeydim ki
gülümsedim
ve 10 dakika sonrasını sorma yoktun
ve ben kocaman olmuştum
ve sen hiç gelmeyecektin
büyük olmak zormuş
oysa sen yıllar sonra her şeyin güzel olacağını falan
hem de gözlerimin içine bakarak
neyse yokluğunun 10. yılındayım
ya kendi yokluğumun bilmem kaçıncı yılı
rüyama gel bu konuyu orada konuşalım
ya da her şeyi boşver çok özledim
sadece bunu duy yeter
gittiğin yer nasıl falan filan
son bir şey
çok özledim bu gece gel yeter