geceye yine masallar :)

soru işaretlerini kovalarken noktalar
fısıldayarak anlatırdı dertlerini rüzgar
sus ama derdi derdimi bilmesin kimse
ben ki zamanın bile efendisi
esmeliyim ağlasam bile
vakti zamanında bir sevgilisi olmuş
çok sevmiş zamandan kıskanmış
ölümsüzlüğünü ona bağışlamış
sonra gtmiş sevdiği kadın, bolluk cazibeliymiş
yağmur demiş ondan kalanlara
arada estiğimde insanlar ondan kalanla bolluk bulsun diye
bu yüzden bazen içini dökmek için yağmurla gelirmiş
dahasını kimse bilmesin dedi
bilmesin ben ki zamanın efendisi...
gece esersem dedi bil ki dertliyim cama çık
bilirim seversin geceyi
yıldızlar yakalayıp saçına yeniden takarım
yeterki biraz dinle beni
fazlasını anlatma dedi insanlara
bilirsin insanlar nankör
serinletirim içleri yanarken bile
onlar eteklerini örtme derdindedi
kumları harekete geçir dedim
ay da bana katıldı
rüzgar onayladı bunu
bir isyan çıkmalıydı
çamura batmalıydı dünya biraz
sonra çamuru kurutacaktı ama,
sevmezdi ama kıyamazdı da dünyasına
gece sessiz bizi dinledi
ben ki zamanın ilk çocuğuysa
şimdi beni dinleyin dedi
siz isyancılar bir bakın düşünceleriniz
bunu onaylamak yakışır mı saçlarına yıldızlar düşmüş geceye
sustuk utanmıştık aslında
sessizce evlerimize dağıldık
içimiz darmaduman
is karasıydık...


gecenin çoculkarı azarlandıktan sonra uykuya daldı:)