o gün hala tren seferi vardı adaya
camları titredi içimde bir odanın sessiz
dün gibi hatırlarım.
konuşmaya halim yok gibiydi
içimdeki bir orman yangını olmalıydı balıklarım ölü
o gün hala tren seferi vardı adaya
kargalar her akşam vakti gibi o söğütten havalandı
içimdeki pencerenin tam karşısındaki sinekli söğütten
o günün rengi ötesindeydi kızılın
ve söğüdün yanındaki tek katlı ev boşaltıldı aniden
sahipleri kargalarla gitti
içimde bir gece, yalnız ve sonsuz
tabağımdaki çorba o çok sevdiğim kadının ellerinden
biraz tuzsuz.
akşam olunca aniden gitti
dönmek isterdi belki sorduklarında
ama bilemedi
o gün hala tren seferi vardı adaya
( ve kuşlar da gitti )
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder